Size evlilik teklifi anımı anlatacağım.
Ben uzun aylardan sonra artık sevgilime evlenme teklifi etmeye karar verdim ve bunu nasıl yapacağım konusunda uzun uzun düşündükten sonra, ne yapacağıma karar verdim. Belki de evlenme teklifi edeceklere bir ilham kaynağı olur umuduyla da böyle bir konu açayım dedim.
Şimdi sevgiliniz, benimki gibi çok uyanıksa, evlenme teklifi için romantik bir yere götürdüğünüzde "Aha, tamamdır, birazdan evlenme teklifi edecek." diye düşünebilen bir tipse onu evlenme teklifi edilemeyecek bir yere götürmelisiniz düşüncesindeyim. Ama evlenme teklifi edilecek mekan ne kadar kötüyse, düzenlenecek olan organizasyon da bir o kadar iyi olmalı ki, birbirini endeksleyebilsin.
Ben İstanbul'da ikamet ediyorum. Kız arkadaşım ise, Kocaeli'de. Üniversiteyi aynı şehirde okuduğumuzdan dolayı tanışıyorduk. Dolayısıyla bir evlenme teklifi gerçekleştireceksem, bunu Kocaeli'de yapmam gerekti.
Bunun için internet üzerinden üyesi olduğum Interrail gruplarından yardım aldım. Interrail, mümkün olduğunca uygun fiyatlarda, hatta ücretsiz seyahat edebilen, gezginciliklerini daha çok otostopla sürdüren insan gruplarıdır. Interrail gruplarına bağlı olan ve kendilerine İzmitrail diyen bir grupla tanıştım ve onlardan yardım istedim.
Onların önerisiyle, evlilik teklifini Kocaeli'de salaş bir mekanda gerçekleştirmeye karar verdim. İzmitrail ekibinden yaklaşık 25 - 30 kişilik bir ekip, sabahın ilk saatlerinde mekanı doldurdular. Ta ki, oturulabilecek tek bir masa kalana kadar. Mekana 3-4 kamera konuşlandırıldı ve kız arkadaşımın en yakın arkadaşlarından olan Seda ile anlaşıldı. Seda, kız arkadaşımı mekana getirecekti.
Mekan sahipleri de, mekandaki insanlar da tamamen bizim ekipti. Sonradan gelen ve ara ara boşluklara oturan müşteriler de bizim ekibe uymayı kabul ettiler. Sonrasında olan şey şu:
Mekanda herkes konuşuyor, gürültülü bir ortam. Kız arkadaşım, anlaşmalı olduğumuz arkadaşıyla beraber tek kalan masaya oturuyorlar. Tabi ki, tüm kameralar onları izliyor. Aynı zamanda ekipten çaktırmadan telefona çekenler de var.
Uyanık sevgilinin beklediği herhangi bir evlilik teklifi yok. Benim orada olduğumdan da haberi yok.
Mekana ben giriyorum, beni kapıda görüyor. Onun beni gördüğünden emin olduktan sonra ellerimi şaplatıyorum ve mekandaki herkes dona kalıyor. Çıt çıkmıyor ve kimse kımıldamıyor. Buna servis yapan garsonlar da, kasada para üstü veren kasiyer de dahil. Hatta Seda bile dahil. Sadece ben ve o hareket edebiliyoruz.
Ben yanına yaklaşıyorum ve "Senin için zamanı durdurabileceğimi söylemiştim." diyerek, evlenme teklifimi yapıyorum. Bütün sevinçlerimiz, ağlamalar durulduğunda ben yine ellerimi şaplatıyorum ve herkes bağırarak, alkışlıyor.
En sonda da gitarcı bir arkadaşımız, romantik müzikleriyle bizi coşturuyor ve mekandaki herkes bize eşlik ediyor.
Güzel gündü. Bir gün video montajını tamamlayıp, buraya da atacağım.
Ben uzun aylardan sonra artık sevgilime evlenme teklifi etmeye karar verdim ve bunu nasıl yapacağım konusunda uzun uzun düşündükten sonra, ne yapacağıma karar verdim. Belki de evlenme teklifi edeceklere bir ilham kaynağı olur umuduyla da böyle bir konu açayım dedim.
Şimdi sevgiliniz, benimki gibi çok uyanıksa, evlenme teklifi için romantik bir yere götürdüğünüzde "Aha, tamamdır, birazdan evlenme teklifi edecek." diye düşünebilen bir tipse onu evlenme teklifi edilemeyecek bir yere götürmelisiniz düşüncesindeyim. Ama evlenme teklifi edilecek mekan ne kadar kötüyse, düzenlenecek olan organizasyon da bir o kadar iyi olmalı ki, birbirini endeksleyebilsin.
Ben İstanbul'da ikamet ediyorum. Kız arkadaşım ise, Kocaeli'de. Üniversiteyi aynı şehirde okuduğumuzdan dolayı tanışıyorduk. Dolayısıyla bir evlenme teklifi gerçekleştireceksem, bunu Kocaeli'de yapmam gerekti.
Bunun için internet üzerinden üyesi olduğum Interrail gruplarından yardım aldım. Interrail, mümkün olduğunca uygun fiyatlarda, hatta ücretsiz seyahat edebilen, gezginciliklerini daha çok otostopla sürdüren insan gruplarıdır. Interrail gruplarına bağlı olan ve kendilerine İzmitrail diyen bir grupla tanıştım ve onlardan yardım istedim.
Onların önerisiyle, evlilik teklifini Kocaeli'de salaş bir mekanda gerçekleştirmeye karar verdim. İzmitrail ekibinden yaklaşık 25 - 30 kişilik bir ekip, sabahın ilk saatlerinde mekanı doldurdular. Ta ki, oturulabilecek tek bir masa kalana kadar. Mekana 3-4 kamera konuşlandırıldı ve kız arkadaşımın en yakın arkadaşlarından olan Seda ile anlaşıldı. Seda, kız arkadaşımı mekana getirecekti.
Mekan sahipleri de, mekandaki insanlar da tamamen bizim ekipti. Sonradan gelen ve ara ara boşluklara oturan müşteriler de bizim ekibe uymayı kabul ettiler. Sonrasında olan şey şu:
Mekanda herkes konuşuyor, gürültülü bir ortam. Kız arkadaşım, anlaşmalı olduğumuz arkadaşıyla beraber tek kalan masaya oturuyorlar. Tabi ki, tüm kameralar onları izliyor. Aynı zamanda ekipten çaktırmadan telefona çekenler de var.
Uyanık sevgilinin beklediği herhangi bir evlilik teklifi yok. Benim orada olduğumdan da haberi yok.
Mekana ben giriyorum, beni kapıda görüyor. Onun beni gördüğünden emin olduktan sonra ellerimi şaplatıyorum ve mekandaki herkes dona kalıyor. Çıt çıkmıyor ve kimse kımıldamıyor. Buna servis yapan garsonlar da, kasada para üstü veren kasiyer de dahil. Hatta Seda bile dahil. Sadece ben ve o hareket edebiliyoruz.
Ben yanına yaklaşıyorum ve "Senin için zamanı durdurabileceğimi söylemiştim." diyerek, evlenme teklifimi yapıyorum. Bütün sevinçlerimiz, ağlamalar durulduğunda ben yine ellerimi şaplatıyorum ve herkes bağırarak, alkışlıyor.
En sonda da gitarcı bir arkadaşımız, romantik müzikleriyle bizi coşturuyor ve mekandaki herkes bize eşlik ediyor.
Güzel gündü. Bir gün video montajını tamamlayıp, buraya da atacağım.